Af en toe kom ik ze weer tegen: iemand die belooft ‘ik ga je in je kracht zetten’. Dan komt er het beeld van me op van een moederpoes die een kitten in haar bek draagt. Het kitten geeft geen kik en hangt als een klein hoopje met vier pootjes in de lucht te bungelen. Net als op de foto hieronder.
Meestal is die ‘in je kracht zetter’ een coach of iemand die daar voor doorgaat. En de bedoelingen zijn steevast goed. Bij het resultaat heb ik mijn vraagtekens. Wat gebeurt er als iemand me in mijn kracht wil zetten? Die iemand neemt de regie van me over. Die doet iets met mij en ik geef me er aan over. Hoe ga ik dan mijn kracht vinden? Hoe ga ik dan op mijn eigen benen staan? Als ik in mijn veilige mandje gezet ben door moederpoes?
Problemen met communiceren met het UWV vanwege een gehoorbeperking? ‘Ik neem dat gewoon over van mijn coachees’. Coaching is meestal tijdelijk, dus wat doet die persoon daarvóór en daarna? Soms komen collega’s uit zichzelf met oplossingen voor iemand met een arbeidsbeperking. Nog voor die persoon zelf heeft aangegeven dat ze een probleem heeft, waaraan ze behoefte heeft en wat ze als oplossing ziet. Een machteloos gevoel is het resultaat en ‘nee’ moeten zeggen tegen iemand die het goed bedoelt.
We hadden een poosje geleden op mijn werk een workshop ‘Bruggen bouwen’ met Martine Baadenhuizen van All Inclusive at Work . Eén van de onderwerpen was: hoe biedt je hulp aan een collega die een beperking heeft? Vraag je ‘Heb je hulp nodig?’ of ‘Kan ik iets voor je doen?’ De prettigste vraag bleek te zijn: ‘Lukt het?’. Meestal kan je daar ‘ja’ op zeggen. Dat is fijner dan nee zeggen op een aanbod. En je maakt een bruggetje, een opening en voel ik me vrij om te vragen ’Kun je de deur voor me openhouden want de deuropener is kapot’. En hou dan ook alleen de deur open, geef geen duwtje tegen de rolstoel en neem niet ongevraagd die zware tas over.
Je laat iemand in zijn waarde, je laat iemand in zijn kracht. Je geeft de ander ruimte om het zelf doen of om je een verzoek te doen. Gelijkwaardig. Durf te vertrouwen op de kennis en ervaring van de ander. Die heeft vaak al jaren met deze beperkingen geleefd en voor jou zijn ze misschien nieuw. Blijf zelf in je eigen kracht staan, laat de ander in diens kracht. Want een ander in diens kracht zetten is een onmogelijke en ongewenste opgave.